Vrijdag
Na een beetje tegenvallende bovenste verdieping met bloemen tikken wisten we wat ons vrijdag te wachten stond; een record aantal bloemen verwerken. Met de BVKKA was het zaak zo snel mogelijk de houten panelen te bevestigen zodat we ons ook konden aansluiten bij de stoottroepen.

‘s Ochtends kwam de boel aardig snel op gang, dit mede door het voordeel van de bloemen met spijkers bevestigen: de hele logistieke lijn van konters, stippers en plakkers hoeft niet weer op stoom te komen. Wat me persoonlijk een beetje tegenviel was het tempo waarmee de voorraad gestoken bloemen groeide.

In de loop van de middag kwam RTV Oost langs met een hippe camera-man die dacht dat hij mij wel onvoorbereid een leuk stukje kon laten vertellen. Dat ging uiteraard niet werken, wat resulteerde in een kort filmpje waar ik volledig was uitgeknipt. 🙂 

In de loop van de middag meldde ik mij ook op de steigers om bloemen te gaan bevestigen, met ongeveer om de 5 minuten iemand die me toeriep dat we toch echt NOOIT meer zo’n grote wagen gingen bouwen. Al met al bleef ik wel vertrouwen houden in het tempo waarmee ik de wagen volgetikt zag worden. Daarbij was het mooiste nog dat langzaam de bovenste verdiepingen van de steigers werden afgebroken waarmee het zicht op de grootse binnenzijde beter naar voren kwam. Mede door de afwerking met de teksten zag ik het idee dat ik ergens eind 2011 zag ontstaan tot werkelijkheid komen, en dat is een lekker gevoel kan ik je zeggen!

In de loop van de avond kregen van steeds meer groepen te horen dat ze al klaar waren, zelfs al vóór 12 uur ‘s nachts. Dit was het moment dat het bij ons echt volle bak was in de schuur en in de tent; op elk hoekje waar iemand kon zitten bloemen tikken zat wel iemand. In de loop van de nacht kregen we ook meer zicht op het totale aantal bloemen dat op de wagens zouden gaan, en dat dit een historisch aantal bloemen ging worden voor Vollenhoofse begrippen. Onze bloemenman is de hele omgeving bij alle groepen langsgegaan om nog ergens de benodigde extra dahlia’s binnen te slepen.

Terwijl we, met behulp van enkele collega’s van andere groepen, de onderzijde van de laatste wagen in de bloemen zetten kwam de zon ons alweer langzaam gedag zeggen. Een voorbode van wat wederom een memorabele dag zou gaan worden.

Artikel over onze creatie en bouwplaats in de Stentor van zaterdag

Categorie: mycorsodiary Uncategorized

Tags: / / / /

Datum: 28/08/2012