Zeven dagen en twintig vol geschetste A4-tjes verder moeten enkel nog de laatste puntjes op de spreekwoordelijk i gezet worden voor de presentatie.
Na het Lego-spelen was het tijd om de compositie definitief te maken. Eigenlijk stond er globaal maar 1 onderdeel vast de rest moest er nog omheen bedacht worden. En het initiële idee betreft de compositie had ik al snel naar de prullenbak verwezen. Gelukkig kwam daar vrijdag, tegen de weekendborrel aan, de doorslaggevende ingeving. Deze kwam vrij soepel langs de beoordelingscommissie, in de vorm van Karin, zodat er een weekend schetsen, schetsen en nog een schetsen op het programma stond.
Dat betekende met mijn werkwijze een onafgebroken spiraal van ‘Sketchuppen’ (3D model in de computer), screenhots maken, overtrekken, schetsen en weer terug naar de SketchUp. Wat vooral op m’n zenuwen begon te werken was dat ik met elke compositie dacht dat ik er was, maar dat er na een klein half uurtje nog steeds ontevredenheid zich van mij meester maakte.
Het uiteindelijke definitieve ‘eureka’ moment kwam vervolgens afgelopen maandag. Even snel de ingeving in SketchUp gecheckt, of het ook zo ging werken zoals ik in mijn hoofd had. Na wederom goedkeuring van de beoordelingscommissie kon ik eindelijk aan de presentatie-tekeningen in Photoshop beginnen.
Ondertussen zijn we 3 dagen, 2 presentatie-tekeningen, een 3D filmpje, een Lego-model, een (animated) GIF en een trailer verder. Volgens mij ben ik er wel klaar voor om de leden van Nameless te overtuigen.